Gisteren nog een mooie dag gehad met met wie ik ben en kleinkinderen. Naar het meisje van Vermeer en de volkstuin. Landje pik gespeeld tijdens de laatste zonnestraal van de dag. Vanochtend gewoon “gewerkt”. Dat wil zeggen foto’s van mijn telefoon opgeruimd. Dat is wel een klus, wanneer je er elke dag een paar maakt. Lunchen en naar de molen. Ik zit te eten en word duizelig. Af en toe moe deze week en een wat droge kuch. Ik heb toch geen corona?
Ik zeg de molen af. Het is windstil, maar voor een leerling als ik, valt er op z’n middag toch veel te leren. Echt, vijf minuten voor tijd afgebeld. Niet mijn ding.
Ik zat wat na te denken, wat het zou zijn? Had al een mailtje naar de huisarts gedicht. Testen? Kost niks…. Gebeld, morgen kan ik terecht. Doen dan maar.
Heb ik het? Ik voel steeds meer symptomen nu ik me eraan overgeef. Ik doe nog wel van alles, maar wel rustig aan en met tussenpozen. In quarantaine!
Maandag weten we meer….
23 oktober 2020
De Test
Ik heb er wel goed aan gedaan om me te laten testen. Ik voel me grieperig en heb weinig energie. Ik heb nog wel reuk. Ik hoest droog en heb een beetje koorts. Ik ben zo benieuwd hoe de ziekte zich ontwikkeld. Nu heb ik een gewoon griepje. Wordt het de Aboutaleb variant of de Trump variant. Moet ik ooit aan de beademing? Dat lijkt me niks. Wanneer ik de uitslag heb, wie informeer ik dan? Waar heb ik het opgelopen? Vind ik het erg om naar Duitsland te moeten, indien nodig?
En dan de test. Op een desolaat parkeerterrein van een Pathé theater aan de snelweg meld ik me. Een vriendelijke man zegt dat ik in de auto mag blijven tot hij een seintje geeft. Ik kijk even in de auto naar de kwalificatie van de F1 in Portugal. Niet lang, want ik mag naar de volgende rij, en weer naar een volgende rij en nog een keer. De teststraat is een mix van wachten tot de baas van het stembureau voorleest dat jij het bent die om 15:30 uur komt stemmen en van het wachten in de rij op Schiphol onderweg naar een ver oord. Uiteindelijk kom je bij een mevrouw die heel professioneel de test afneemt. Dat is een moment vervelend en voelt als bij de tandarts. Het is echter veel sneller voorbij. Voor je het weet ben je weer buiten en rij je op de A12 naar huis. Niet meer dan een uur onderweg uit en thuis.
Nu de uitslag. Ik ben daar toch wel gespannen over. Ik voel me gewoon grieperig en heb in mijn coronablogs geschreven: Je wilt het niet hebben. En ik weet ook wel dat het topje van de ijsberg serieuze klachten krijgt. Maar ik wil het niet. Ik heb nog zoveel te leven…
Morgen kijken op coronatest.nl met mijn DigiD.
24 oktober 2020
Ik heb het dus…
Gisterochtend de uitslag gekregen. Best wel snel vind ik. Daar ben ik niet bij mee. Zondag hadden we al een lijstje gemaakt van wat er te doen is, maar het is toch anders wanneer je weet dat je het hebt. Wat heb ik verkeerd gedaan? Dat soort vragen.
Nu in thuis isolatie. Met wie ik ben krijgt een deel van het huis en ik ook. Eerlijk verdeeld. Niet meer in hetzelfde bed. Gewoon ieder op zich. Ik hoor allemaal klachten over gezelligheid. Nou, het is ff niet gezellig.
Ik voel me redelijk, maar slaap wel veel. Met name de pijn in de longen verontrusten, maar deze is nu alweer wat minder. Misschien heb ik toch de Trump variant. Ik zit me alweer af te vragen hoe lang ik in quarantaine moet blijven. 10 dagen na de eerste klachten, begrijp ik. Dat is tot maandag 2 november.
Vanochtend werd er gebeld over het bron en contactonderzoek. Voor mij niet, want ik werk niet in het onderwijs en ik heb niet gevlogen. Dat ik een hotel ben geweest vorige week op Vlieland was van onvoldoende belang. We gingen naar Vlieland een paar dagen weg, omdat daar nauwelijks Corona is. Toch denk ik, dat ik het daar heb opgelopen.
27 oktober 2020
