Ik ben een zoon van een warme bakker en van een verpleegkundige. Mijn ouders zijn opgegroeid in Ommen, maar hebben beiden buiten Ommen levenservaring opgedaan toen ze een jaar of twintig waren. Mijn vader was soldaat in de mobilisatie in 1939 in Den Haag en leerling bakker in Neede, Zwolle en Hoogeveen. Mijn moeder was (leerling-)verpleegkundige in Loosduinen, Zuidlaren en Deventer.
In 1946 trouwden ze. In de tijd van de verzuiling waren wij thuis lid van de gereformeerde zuil. Niet de zwaarste kant, maar een wat lichtere variant. We lazen Trouw, waren lid van de NCRV en lid van de ARP, een voorganger van het CDA. Dagelijks werden de krant en de politiek besproken, ondanks de drukte van een eigen winkel en bakkerij. Echt stilzitten was er niet bij.
Omdat ik de Mavo haalde met een vijf, vier zessen en een acht voor handelskennis, ging ik zes jaar in Zwolle naar de Meao en de Heao. In Ommen was ik actief in de kerk. Toen de ARP opging in het CDA werd ik lid van GroenLinks. In de kerk was ik de enige met een anti kernenergie of kernwapen button op. Begin jaren tachtig was ik regelmatig aan het demonsteren voor een wereld zonder nucleaire energie.
Toen ik 24 was trouwde ik met wie ik ben. We kregen drie kinderen. Ik ging werken op het snijvlak van zorg, financiën en informatievoorziening. Zie LinkedIn. Via Utrecht, Lexmond en Sneek kwamen we in 1993 in Arnhem terecht. Daar gaan we niet meer weg.
Mijn blog houd ik bij, omdat ik het leuk vind om te vertellen waar ik mee bezig ben: molen, treintjes en onze tuin en om te reflecteren op de samenleving om me heen, zoals de politiek in Arnhem en Nederland en soms de wereld. Zie ook mijn Twitter account. Dat is er van huis uit ingegoten.
Ik probeer geen privé dingen te uiten. Ik geniet ontzettend van de mensen om me heen, maar vermijd het om hen te betrekken bij mijn website.
Mocht je willen reageren? Dat kan via gert.hengelaar@gmail.com.
11 april 2022