Ooit heb ik een scriptie geschreven over het boekje “Hou het klein” van Ernst Friedrich Schumacher. In de jaren zeventig, in de tijd van de club van Rome en de koude oorlog, de protesten tegen kernenergie en kernwapens, deed Schumacher een pleidooi om de economie kleinschalig te organiseren. Ik kon me daar zeer in vinden. Ik werd een soort supporter van deze nieuwe levensstijl, hoewel ik me daar nooit echt aan heb overgegeven. Ik bleef de handige en mooie dingen, die de moderne economie voor ons produceert, gebruiken. Ik vond dat je als mens een keuze had om nieuwe technologie positief te gebruiken. Het ging erom wat je ermee deed. Dat vind ik nog steeds.
Het kleinschalig produceren is voor mij een hobby. Zo wil ik mijn eigen brood maken van zelf gemalen graan dat ik weer verbouw op een gehuurd stukje grond in de buurt. En het stoken van hout (mag ook al niet meer vanwege de stikstof effecten) en het zelfvoorzienend zijn als het gaat om warm water vind ik leuk. Dat mijn elektrische fiets opgeladen wordt met zonne-energie, daar wil ik wel geld aan uitgeven. Het is alleen niet economisch verantwoord.
Rob de Wijk beschreef in Trouw welke effecten de globalisering heeft op Corona. Lees hier zijn verhaal. Ik vind zijn analyse zeer verhelderd en heb er eigenlijk niets aan toe te voegen.
Alleen dit: mijn gedachten van veertig jaar geleden zijn volledig achterhaald. Het was een romantische mythe. Het is niet anders.
18 april 2020