Time flies… op naar 2020

Wanneer je een beetje plezier hebt, vliegt de tijd. Voor je het weet is het 2020. Vandaag nog een eind gelopen in het Deelerwoud, Het was er ondanks dat het druk was, heel mooi. Geen wolf gezien. Het Deelerwoud lijkt me bij uitstek een plek waar de wolf zich kan vestigen. Genoeg damherten om te verorberen en voldoende ruimte om niet gezien te worden.

Ik had er eigenlijk geen tijd voor, want ik ben mijn treintjes aan het verplaatsen. Van een kleine kamer van twee bij twee naar een kamer die twee keer zo groot is. Helaas niet vier bij vier, maar twee bij vier. Ook moet ik tussen kerst en oud en nieuw altijd mijn druiven snoeien. De mooie druivenstam achter het huis is meer dan 30 jaar oud en geeft ieder jaar een behoorlijke lekkere vrucht. Dit jaar was het niks, maar zo om het jaar is het prima voor een 15 tal flessen wijn.

Verder moest ik vuurwerk kopen. Dat kan natuurlijk helemaal niet meer in deze tijd. Het kon nooit niet, maar het is één van mijn guilty pleasures. Het moet gewoon. Vroeger als kind ging ik ’s ochtends brood snijden en dan kreeg ik twee gulden voor een paar uur werk en daar kocht ik op dezelfde dag vuurwerk voor. Dat bewaarde ik niet voor oudejaarsavond….. Nu kreeg ik twee veiligheidsbrillen mee. Die moeten de kinderen die met mij meekijken maar op doen.

Ik sluit het jaar van mijn pensioen af. Vanochtend was ik op een kantoor, waar ik van een accountant het penningmeesterschap van een kleine stichting overnam. Ik voelde die sfeer op kantoor. Normaal zit die accountant daar met pak en nu zat ie er met een blouse en en trui. Heel netjes hoor. Maar zo gaat dat : tussen kerst en oud en nieuw is er net een iets vrijere sfeer. Maar wat ben ik blij dat ik niet meer hoef… Gewoon naar het Deelerwoud, ondanks een vol programma. Dat mag nu. Het meeste wat ik moet doen, kan morgen ook, of volgend jaar.

2020 wordt een mooi jaar.

30 december 2019