Auteur: GertHengelaar

Geplaatst op

In gelul kun je niet wonen….

… zei Jan Schaefer in 1978. Tien nieuwe steden erbij zegt Rob Jetten, onze nieuwe premier. Ik heb op PvdA Groenlinks gestemd en ben zeer bezorgd over de wisseling van het leiderschap. Wonden moeten geheeld worden. Daarom hieronder:

Gert’s regeerprogramma met als titel “In gelul kun je niet wonen”.

  1. Doortrekken van de spoorlijn van Lelystad naar Emmeloord en Groningen. Nieuwe steden naast Dronten, Emmeloord en Heerenveen.
  2. Schiphol verplaatsen naar een eiland voor de Noordzee: Schiphol at Sea. Een buizenpost van goederen en mensen naar Leiden, Haarlem of Alkmaar. In de Haarlemmermeer kan een grote stad in de hoogte worden gebouwd.
  3. Markermeer niet geheel inpolderen, maar deels. In één van de hoeken een grote stad bouwen, bijvoorbeeld naast Almere.
  4. Herstructurering van defensie vliegvelden en kijken of deze gecentraliseerd kunnen worden. Vrijkomende velden volbouwen met huizen (De Peel, Woensdrecht en/of Twente).
  5. In alle steden op braakliggende percelen in de hoogte bouwen, zoals in Arnhem Presikhaaf gaat gebeuren.
  6. Oplossen van problemen uit het verleden:
    • Pasmelders uitkopen. Hen is onrecht aangedaan door de overheid. Ze krijgen de keuze stoppen of bio boer worden. Doelsturing in die gebieden en de stikstofuitstoot fors naar beneden bijstellen
    • Groningen ruiterlijk compenseren en ophouden met zeuren. Als de Shell niet wil, dan gaat de Shell maar weg. NAM= Shell. Shell heeft genoeg verdiend.
    • Toeslagenaffaire: nu snel en zonder omhaal oplossen.
    • De asiel keten op orde brengen.
  7. Kernenergie. De oplossingen voor het afvalprobleem en de veiligheid van de centrales is niet gevonden. Dan kun je wel kleine centrales bouwen. Bij mij winnen nog altijd de bezwaren van vroeger. Ik kan me voorstellen dat mijn partij hierin een compromis sluit.

En dan de financiering…

Het gaat hier om grootschalige investeringen. We maken een investeringsfonds, dat projecten financiert dat voldoet aan een aantal uitgangspunten. Dat wordt de motor van de economie. We laten dit niet over aan het bedrijfsleven, maar sturen dit aan door de centrale overheid in Den Haag. Voor goede plannen is altijd geld te vinden, bijvoorbeeld bij Nederlanders met pensioenen. We maken kleine woonunits met huizen voor twee en vier personen. Veel ruimte in de buitenomgeving. De Bijlmer is er niks bij. Er zijn veel slimme methoden om huizen te bouwen. Kijk naar fabrieken in Heerenveen en Vroomshoop.

Ik denk aan een twee sporen beleid. Snelle oplossingen en oplossingen, die meer dan twintig jaar kosten. Kortom tijd voor een nieuwe nota ruimtelijke ordening.

Nederland is één grote metropool met groene enclaves. Met een beetje geluk kan dit plan voor kerst klaar zijn.

Ik vrees dat de boeren de trekker al gestart hebben.

30 oktober 2025

Geplaatst op

Songs for beginners….

… is de LP die ik draaide, wanneer ik ging logeren bij mijn zus in Utrecht. Ik woonde in Ommen en was een jaar of 14, 15. Zij is negen jaar ouder. Voor mij was alles wat in Utrecht gebeurde, dan wel wat buiten Ommen was, nieuw. Ik dronk de sfeer van de stad en de Oude Gracht op alsof er een wereld voor me open ging. Later toen bij haar de lp’s de deur uitgingen, heb ik het album van haar gekregen. Zo eens per jaar draai ik het. Veel nummers kan ik meezingen.

Een paar jaar later zat ik op de HEAO in Zwolle. De school was net gestart en had nog geen echte schoollocatie. We zaten in het oude provinciehuis in Zwolle, wat de bibliotheek aan de Diezerstraat was. Een prachtig gebouw en hoorcolleges in de Statenzaal. Tegenover de school was de platenzaak van Sims. Op de verdieping, rechts achterin was het vak van Crosby, Stills, Nash en Young. Ik ging daar vaak heen en droomde dat ik het album 4 Way Street kon kopen. Ik vond het een te duur dubbelalbum, dus kocht ik Deja Vu. Deels dezelfde nummers, maar niet live. Geld kun je maar één keer uitgeven. Het is alternatief aanwendbaar, zeggen economen. Goedkoop is duurkoop, zei mijn vader. Ik had ze allebei moeten kopen.

Vandaag de dag kun je alles beluisteren voor één en dezelfde prijs op bijvoorbeeld Spotify. Waar het geld dan terecht komt, weet je ook niet.

Een paar maanden geleden kocht ik kaartjes voor een concert van Graham Nash in het Muziekgebouw in Eindhoven op 22 oktober jl… Bovenstaande verhalen kwamen in dit concert samen. Een goede recensie en een setlist vind je hier.

Ik heb werkelijk genoten. Je kunt zeggen: het is ouwe lullen muziek. Ik zeg: het waren top muziekkanten die speelden, alsof hun leven ervan afhing. De verhalen van Nash gaven mij ook achtergrond over nummers waar ik naar geluisterd had. De nummers over de liefde gaan nooit verloren, deze zijn van alle tijden. Military Madness vertelt het verhaal over oorlog. Met Gaza en Oekraïne is dat nog net zo actueel als in 1965. In de toegift speelde/zong hij naast Suite: Judy Blue Eyes, het legendarische Woodstock en het nummer Find the Cost of Freedom:

29 oktober aanstaande zijn er verkiezingen.

25 oktober 2025.

Geplaatst op

Links is veel te principieel

Dat bedenk ik me, terwijl ik de peilingwijzer van Tom Louwerse van gisteren analyseer. Welke coalities zijn mogelijk? Hoe zit het met de machtsvraag? Het lijken dramatische verkiezingen te worden wanneer een uitslag volgt conform deze peilingen. Een paar punten.

Kijk je over de jaren heen dan zie je helemaal niet zoveel verschil in de blokken links, midden, rechts en extreemrechts. Er is een verschuiving van rechts naar extreemrechts. Dat is zeer zorgelijk en dan tel ik de VVD mee als rechts en niet als extreemrechts. Ik kan het niet verkroppen dat één op de drie mensen die ik spreek extreemrechts stemt. Daar word ik beroerd van. Komt de VVD op haar schreden terug en wordt ze weer een normale bestuurderspartij, dan kun je Nederland weer besturen.

Links is veel te principieel. Tel ik links bij elkaar op dan kom ik op 56 zetels over 9 partijen. Zo wordt links nooit een machtsfactor. PvdA en GroenLinks hadden samen 17 zetels en gaan nu naar, zo lijkt het, 23 zetels. Dat is echt minder dan gedacht. Ik hoopte dat we naar 30 zetels zouden gaan. Dan zou de fusie echt effect hebben gehad. Partij voor de Dieren en SP horen in die fusie. Dat scheelt toch een boel. Ook D66 en Volt horen ook bij elkaar. Scheelt ook weer een partij. Ik zie CU ook meer als links dan midden. Die mogen hun eigen niche bewaken.

In het midden lijkt er veel te gebeuren, maar dat valt wel mee. De kortstondige bloei van NSC en BBB heeft veel chaos gebracht en de rust lijkt met Bontebal in het CDA weergekeerd. Echter het CDA ging in de geschiedenis bijna altijd over rechts. Dat lijkt nu haast onmogelijk.

Mijn stemadvies is: Stem op PvdA en GroenLinks dan heb je de meeste kans op een stabiele regering. Wil je dat niet, stem dan op D66, CDA of VVD. Dan clusteren we wat en zijn we van al die kleintjes en extreem rechts af.

Ondertussen moet Nederland naar een kiesdrempel van 5 zetels, 3,33%.

9 oktober 2025

Geplaatst op

Aren lezen

Hoe gaan de dingen… Een collega tuinder overweegt te stoppen met de tuin. Ik zeg: zal ik er tarwe op zetten, dan hoef je voor een kwart van de tuin niets te doen. Ik verwerk de tarwe. Zo gezegd, zo gedaan. Ik zaai wat tarwe in de derde week van maart en ergens in juli heb ik die geoogst. Bij ons thuis droog ik de tarwe in de graanschuur, zodanig dat er geen ongedierte bij komt. Tot zover niets bijzonders.

We gaan dorsen eind augustus. Het is een mooie ochtend en we dorsen bij het pontje van Driel. Allerlei mensen spreken ons aan: fietsers, ouderen en een Turkse meneer uit Erzincan, een plaats waar we volgend jaar stoppen met de trein richting Oost Turkije. Hij woont al jaren in Arnhem, maar is net drie maanden bij zijn familie geweest en vertelt hoe vroeger het graan werd gedorst op het veld bij zijn grootmoeder. Een mooi verhaal.

Mijn collega tuinder gaat zelf ook flink aan de bak met dorsen. Ik ben nogal precies. Ik wil geen tarwe verliezen. Zij is wat radicaler in het selecteren van het graan. En we hebben een gesprek over wat voor de armen is. Mijn moeder was ruimhartig voor de armen. Wat er bleef liggen, dat was voor armen en de dieren des velds, zei ze.

Een paar dagen later komt mijn collega tuinder met deze Wikipedia pagina: https://nl.wikipedia.org/wiki/Aren_lezen Dat moet je even lezen. Er staat een verwijzing naar Deuteronomium 24:

Mijn collega tuinder appt dat ze het treurig vindt dat mensen daarvan moeten bestaan. Dat is ook zo natuurlijk. Maar ik lees ook barmhartigheid en ik vermoed hier de drijfveer van mijn moeder. Het doet me denken aan de Voedselbank anno 2025.

Wat me raakt is de actualiteit van de tekst in Deuteronomium: Vandaag schiet Israël woontorens in Gaza-Stad kapot en maakt ze met de grond gelijk. Ik voel wat er op 7 oktober is gebeurd, maar dit is niet meer om te harden.

Mogen de Palestijnen ook minstens aren lezen? Ze hebben recht op een bestaan en een eigen staat.

8 september 2025

Geplaatst op

Vitesse kapot

Vanmiddag draaide ik de molen in Elden, op een steenworp afstand van het stadion van Vitesse. We begonnen om half één en om drie uur zou de uitspraak van de Rechtbank in Utrecht zijn over het voortbestaan van Vitesse. Gaandeweg de middag werd ik gespannen. Mijn collega merkte dat en ik vertelde hem mijn -korte- geschiedenis met Vitesse. Hij had er helemaal niks mee.

Tegen half drie begon ik te appen. Eerst met mijn dochter, zie blog van gister, en later met de man die mij geleerd heeft een molen te bedienen. Ik ben hem daarvoor eeuwig dankbaar. Hij is diehard Vitesse supporter en was bij nagenoeg alle wedstrijden in het Gelredome en in het buitenland. Een échte, zeg maar.

We zouden tot vier uur die molen draaien, maar ik had er geen zin meer in. Ik wou naar de Korenmarkt. Dus, de molen opgeruimd en op pad naar Arnhem Noord. Langs het Gelredome, het was er ijzig stil. Over de brug, ik kwam niemand tegen met een shirt. Zou het dan toch goedkomen, dacht ik. Het zou niet goedkomen, dat begreep ik naarmate ik dichterbij kwam.

Triest maar waar. Dat zag ik toen ik de Korenmarkt op liep. De sfeer was gelaten. De mensen waren stil, boos en verwijtend. Hoe had dit kunnen gebeuren? Op afstand stond politie, maar echt, er gebeurde op dat moment niets. Ik liep door naar mijn molenvriend.

Ik vond hem samen met zijn maten, waarmee hij al de ondergang van amateurclub Vitesse 1892, jaren geleden, had meegemaakt. Ik zag echt verdriet in de groep. En troost! Maar ook hoop. Linksom of rechtsom: het gaat goedkomen. Op Papendal, bij Masv of met de oude/nieuwe club Vitesse. En vastberadenheid: Wij gaan erbij zijn! Laat ze in Nijmegen maar lullen. Zodra de investeerder daar wegvalt, valt het daar ook om.

We dronken een paar biertjes. En ik ging mijn weg. Het voelde kut dat ik niks voor hen kon betekenen.

Op weg terug naar huis, fietste ik achter twee jonge mensen. De vrouw links fietste zonder handen aan het stuur. Toen ik goed keek, zag ik dat ze fietsend op een kleine gitaar speelde en zong. De man rechts luisterde. Het leven gaat door: voor Arnhem, voor Vitessefans en voor deze jonge mensen.

Maar Vitesse is voor heel lang kapot en dat is vandaag kloten.

8 augustus 2025

Naschrift

Vitesse is gered door de gong. Hoe? Het is een wonder.

Nu 12 september de eerste wedstrijd tegen AZ.

9 september 2025

Geplaatst op

Een geel swert hert…

Natuurlijk heb ik een geel zwart hart!! Als jongetje vanaf mijn tiende tot mijn vijftiende speelde ik bij OZC in Ommen. Eerst op de Paardeweide, later op de Haarsweg. Ommen had twee voetbalclubs OZC en OVC, dat ook wel Ommen werd genoemd. OZC speelde in het geel zwart op zaterdag en OVC op zondag. Ik speelde op zaterdag. OZC was ook veel beter dan OVC. Slechts één keer per jaar speelde OZC tegen OVC. Dat was op het Goede Vrijdag toernooi van OVC. Ik vond het altijd geweldige wedstrijden tegen Kloosterhaar en Bergentheim en dan maar hopen op de finale tussen OVC-OZC. Dat leefde. Mijn hart werd gaande weg de dag geler en zwarter…. Een paar jaar geleden zijn beide clubs gefuseerd onder leiding van Jan Smit, ja de Jan Smit, in FC Ommen. Ze doen het wel aardig en gaan weer een zwaar seizoen tegemoet.

Zij wel! FC Ommen wel: ze spelen ergens derde klasse KNVB. Hoe dat met Vitesse zal gaan is ongewis. Van de week reden we richting Duiven en zeiden we tegen elkaar: het hert (boven op de afvalbult bij de IJssel) is nog geel zwart. De hele stad is geel zwart. Zelfs op de molen in Elden hing een geel zwarte vlag. Ooit stond ik samen met mijn dochter in het wedstrijdboekje van Vitesse – VVV Venlo. Mijn dochter, die toen een jaar of 25 was, vond het mooiste dat we Ajax in die tijd een keer met 4-1 oprolden. Dat was natuurlijk ook geweldig. Mijn broer, Ajax supporter, was ontzet dat ze dat op had laten schrijven.

Mijn mooiste wedstrijd is Vitesse tegen Ajax of Twente. Ik denk Twente, het jaar dat ze kampioen werden. Theo Janssen speelde op de helft van de tegenstander, bij Twente. Piet Velthuizen stond bij ons op doel. In die wedstrijd kreeg Twente een paar keer een vrije schop op de juiste plek voor Theo. In het stadion gebeurde het. Vol spanning. Zou het Theo lukken om zijn thuishaven pijn te doen? Zou Piet Velthuizen precies weten wat Theo zou doen? Het waren prachtige momenten.

Vorig jaar in juni was ik op Papendal toen Edwin Reijntjes kwam melden dat we nog ff door mochten.

Vanmiddag zat ik thuis naar de livestream van de rechtbank in Utrecht te kijken. Het ging tussen rede en emotie. Vitesse probeerde nog wel op redelijke argumenten de KNVB aan te pakken. Maar dat had geen schijn van kans. Er is zoveel fout gegaan! Tot op de laatste dag. Toen sprak Cindy Snelders. Wanneer Vitesse het morgen haalt, verdient zij een standbeeld. Zij sprak recht uit haar geel swerte hert. Over wat Vitesse voor haar en de samenleving in Arnhem betekent. Het was een sterk betoog.

Of het te laat is, weet ik niet. Dat weten we morgen om drie uur: Ik hoop dat de emotie het dit keert wint van de rede.

7 augustus 2025

Geplaatst op

Zuidlaren

Nooit ben ik er écht geweest. Ja een keer aan de rand. Ik was er voor mijn werk. Op de instelling. Daarna reed ik naar mijn moeder. Ik wist dat ze daar in de oorlog geweest was. Ze zat in de psychiatrie, als verpleegster in Bloemendaal bij Den Haag. Het was oorlog. Vanwege de bouw van de Atlantic Wall moest de instelling met psychiatrische patiënten verhuizen. Weg daar. De Joodse patiënten werden via Apeldoorn afgevoerd naar de kampen. Ze kwamen niet terug. De anderen werden verdeeld over andere instellingen in Nederland. Mijn moeder moest met de patiënten van haar paviljoen naar Zuidlaren. Het was de donkerste tijd in haar leven.

Vandaag ging ik naar de Wachter. Ik ben op vakantie in de buurt. De Wachter is een bijzondere molen en staat al lang op mijn lijstje om te bezoeken. Hier vlakbij in Roderwold, was ik al eens geweest. De Wachter staan aan de vaart richting het Zuidlaarder meer. Het is de industrie van 150 jaar geleden. Een prachtig gebouw met een oliemolen en een graanmolen. Je moet dat gezien hebben, dat olieslaan. Het is een prachtig beroep om van lijnzaad olie te maken. Nu doen we dat in fabrieken, maar hier zie je het ambachtelijk. Wanneer je er geweest bent ruik je een paar uur later in het café nog naar olie.

Hier moest ik dus een keer heen. Het is een mooie dag en rijdt er zonder met wie ik ben heen. Onder de A28 door, over het spoor en over de brug. Ik zie de bus van Emmen naar Groningen en denk aan Annelie, het mooie lied over de liefde van Daniel Lohues.

Ik rij Zuidlaren binnen en ineens zie ik de instelling. Tranen springen in mijn ogen. Het verhaal van Zuidlaren is voor mij het verhaal van mijn moeder.

Door De Wachter werd ik er aan herinnerd.

19 juli 2025

Geplaatst op

Rock and roll will never die

Neil Young komt weer naar Europa, naar Nederland, klonk het een paar maanden geleden in onze huiskamer. 1 juli in Groningen. Shit, dan kunnen we niet. Kleinkinderen gaan voor. Maar 4 juli in Mönchengladbach. Ook een optie, anders naar Berlijn of Brussel. Maar dat is wel ver weg. Dus gisteren op naar het Sparkassen hockey stadion in Gladbach. We konden ons goed voorbereiden. En dat hebben we gedaan.

Met welke band gaat hij komen, wat gaat hij spelen, we willen wel vooraan staan, dus we moeten vroeg weg. Vele vragen werden beantwoord. Het kaartje was snel gekocht en afgelopen zaterdagavond konden we op de BBC zijn sessie op het legendarische festival in Glastonbury zien. Het hele concert werd live uitgezonden. Ik swingde door de huiskamer. Op sugarmnt.org zag ik de setlist van de concerten en al snel bleek dat het een geweldig concert zou worden. Harde nummers, zachte nummer, hits en ook wat minder bekende nummers…

Nadat Neil in Groningen had gespeeld, was het wel duidelijk. De tour is een muzikale reis door zijn oeuvre, van een nummer met Crosby, Stills en Nash tot Keep on Rocking in the Free World en van Old man tot aan Like a Hurricane. De recensies in de Volkskrant en in NRC waren uitzinnig. Het gaat daar in Gladbach een geweldige avond worden. Zoveel was zeker.

En dat werd het. We stonden vooraan met zicht op Spooner Oldham. Iemand die je niet ziet, niet hoort, maar een belangrijke bijdrage heeft aan de sound. En we hadden direct zicht op de jonge gasten Micah Nelson en Corey McCormick. Samen met Anthony LoGerfo speelden ze als de Crazy Horse in de jaren 70 en 80. Geweldige interactie met Neil Young, Je weet dat elke noot raak is, strak in het ritme en soms daarbuiten. Een enthousiasme en een wisselwerking maakte dat deze bejaardensoos swingde als nooit tevoren.

Neil was goed te pas, hartstikke bij de les, zijn band aansturend alsof hij nooit anders had gedaan. Wat kregen we een geweldige avond. Ooit was het album “On the Beach” mij ontgaan, maar vriend Henk maakte mij daar jaren later op attent. En nu in Gladbach de Ambulance blues van dat album als eerste nummer. Wat een opening. Volgens de statistieken moest dan Be the Rain komen, maar we kregen een twintig minuten durende versie van Cowgirl in the Sand. De avond kon niet meer stuk. Zelfs Harvest Moon vond ik leuk, omdat die Duitsers dat allemaal meezingen.

Na de toegift met Hey Hey, my, my was het duidelijk: Rock and Roll wil never die.

5 juli 2025

NB.: Voor Spotify gebruikers maakte ik een playlist met alle nummers van de tour. Die kun je hier vinden.

Geplaatst op

GroenLinks en de Partij van de Arbeid

Soms win je de slag, maar verlies je de oorlog. Soms lijken sluitende redeneringen aantrekkelijk, maar zijn ze niet sterker dan andere sluitende redeneringen die daarmee in tegenspraak zijn. De ellende van het PvdA/GroenLinks congres dendert nog door mijn hoofd. Het slagveld dat daar is aangericht lijkt voorlopig nog niet te overzien. De mensen vergeten het wel weer zou je denken, zeker na de Amerikaanse bommen van vandaag op Iran. Ik vrees van niet.

Aan wiens kant staan we eigenlijk? Aan de kant van de Ayatollahs, die vrouwen en homo’s onderdrukken, die Houthi’s steunen en Hamas financieren? Iran dat de bommen levert waarmee Rusland Oekraïne bombardeert. Of aan de kant van Israël, de Palestijnse gebieden en Jemen?

Ja, ik ken het staatsrechtelijke principe dat je geen soeverein land aanvalt. Het is allemaal vastgelegd in verdragen na de Tweede Wereldoorlog. Dat Rusland Oekraïne binnenvalt geeft China niet het recht op Taiwan, de VS niet het recht op Groenland en Israël niet het recht om zomaar Iran te bombarderen. Echter de laatste (bijna) vijftig jaar heeft Iran systematisch het bestaansrecht van Israël ontkend. Via bommen, via raketten, via aanslagen als op 7 oktober uitgevoerd door Hamas.

En NEE, ik ben geen fan van Netanyahu. Ik ben fan van Natasha van Weezel, dat de zachte krachten mogen winnen. Dat blijft eeuwig staan. Het platbombarderen van Gaza en daar een resort bouwen, waar de Gazanen kunnen werken vind ik een wanstaltig en verwerpelijk idee. Ik ben geen Trump en Netanyahu adept. Ik wil dat iedereen recht heeft om in vrijheid te leven, zoals geformuleerd in de rechten van de mens. Dat is in Iran, Gaza, deels in Israël niet mogelijk.

De motie Piri mag dan een sluitende redenering hebben, maar de motie is niet evenwichtig. De motie gaat niet over de dreiging van Iran, de dreiging van Hamas, telkens weer, zelfs bij het vrijlaten van dode en levende gijzelaars. De motie Piri ondermijnt het Israëlische recht op zelfverdediging. Bovendien brengt de motie Piri toekomstige coalitievorming in het gedrang en ondergraaft de machtsbasis die de nieuwe samenwerking nodigt heeft om van de grond te komen.

Het is daarom terecht dat Roopram cs. vragen om heroverweging van de motie Piri.

En toen ging het helemaal fout. Het werd een soort voetbalwedstrijd. Een soort eerste wedstrijd in de voorronde van de Champions league. Een slechte wedstrijd waarbij de supporters van de ene groep geen respect hadden voor de supporters van de andere groep. De ene groep juichte en de andere voelde zich letterlijk uit het veld geslagen. Het leek alsof de slag was gewonnen. Helaas werd de oorlog verloren. Ik aanschouwde een drama.

Het is zeer triest dat het congres, zo zorgvuldig voorbereid om een nieuwe beweging voor Nederland te creëren, waarin we hebben gezien dat er veel goed ging, op asiel, op armoede, op landbouw en in het onderwijs, zo ondermijnd werd door de motie Piri. Het is heel triest dat na Van Roosmalen, die de tweede kamerfractie stemvee noemt, Laura Bromet zich gaat verantwoorden voor haar keuze op LinkedIn. Ik ben een Laura fan. Dat weet ze. Ik volg haar uitgebreid in het landbouw en natuurdebat.

Van haar kan ik alles begrijpen wanneer het gaat over Israël. Ook dat ze voor de motie Piri heeft gestemd. Laura schreef op LinkedIn over haar voorouders:

Ik bid dat de zachte krachten zullen overwinnen. Laura is geen stemvee.

Echter het meest dramatisch is, dat iemand als Lutz Jacobi uit de PvdA stapt. Iemand met een groot hart voor de natuur, de sociaal democratie en rechtvaardigheid. En dan kan Timmermans wel roepen: houd elkaar vast… Wat is dat dan elkaar vasthouden wanneer je als supportersgroep de ander groep kleineert. Het kwaad was geschied.

En ik dan? Wat moet ik? Al vanuit de PPR lid van GroenLinks. Deze zondagochtend kwam op Twitter het woord generatieconflict langs. Gaat het om jonge mensen, die er anders over denken dan oudere mensen? Of gaat het om politieke generaties. De generatie van Jesse Klaver of die van Sabine Scharwachter? Wanneer haar generatie het gaat winnen, weet ik het niet….

“Moet ik uit de partij….?” is de vraag die me vandaag bezighoudt. Is dit onderwerp net als bij de argumentatie voor de motie Piri zo principieel dat ik uit de partij moet stappen? Helaas heeft Lutz Jacobi, niet lid van mijn partij, die keuze gemaakt. Ik denk er nog over na. We doen zoveel goed. Ik heb voor de samenwerking gestemd, ik heb voor Frans Timmermans als lijsttrekker gestemd.

Ik ben voor meer betaalbare huizen, voor een groene toekomst, voor een goed inkomen voor alle lagen van de bevolking, voor bescherming van Nederland en voor versterking van het sociale leven in de wijken en buurten. (Kijk hier…) Daar wil ik aan werken. Dat is wat mij betreft “de oorlog”, die we op een goede manier moeten voeren in Klaas Dijkhoff stijl.

Dat de zachte krachten overwinnen.

22 juni 2025

Naschrift.

De stofwolken van het congres zijn nog niet neergedaald. Gerdie Verbeet en Lutz Jacobi en andere fossielen (zo genoemd door hun tegenstanders) hebben de partij verlaten.

Lodewijk Asscher spreekt tijdens de nacht van de verlichting een rede die in de Volkskrant is afgedrukt. Indrukwekkend. Hij verwoord waar het om gaat.

Lees hier.

24 juni 2025