Auteur: GertHengelaar

Geplaatst op

Mooi rondje Market Garden…..

Gisteren via de begraafplaats bij Oosterbeek naar Hartenstein gefietst. Daarna door naar het kerkje bij de Rijn. Vandaar via onderlangs naar Arnhem en bij de Eusebiuskerk en dé Rijnbrug gezien hoe de stad leeft!!

Een mooi rondje op een mooie dag. Dat was anders toen in 1944 de Engelsen bij het kerkje over de Rijn moesten vluchten. Nu is er een wandeling gemaakt vanaf het kerkje naar de Rijn, waar om stilte werd gevraagd. Het was er stil. Het wuiven van de mais door de wind was het enige geluid. En het geluid van een elektrisch golfkarretje dat bejaarde Engelsen vervoerde, die voor (bijna) de laatste keer operatie Market Garden herdachten.

Ook was het een mooi rondje, omdat overal langs de weg mensen stonden te praten. Mensen in groepen voor een rondleiding, mensen bij een monument en een paar mensen die luisterden naar elkaar, waarbij je als buitenstaander voelde dat het om echte herinneringen, diepe emoties ging.

Het was mooi weer. Onderlangs zag ik de kerk, die totaal was verwoest, dichterbij komen. In de jaren vijftig is de kerk zo goedkoop mogelijk herbouwd en nu wordt de kerk gerepareerd en het hele gebied eromheen in ere hersteld. Mooi is dat het oude stratenpatroon weer langzaam zichtbaar wordt. De kerk is nog niet klaar en het gebied erom heen pas over een jaar of vijf.

Maar de binnenstad van Arnhem herstelt van dit ongehoorde drama van 75 jaar geleden.

  • Vluchtroute
  • Eusebius in de stijgers
  • Aandacht voor elkaar

21 september 2019

Geplaatst op

Tarwe – Nieuwe ronde

In het seizoen 2018- 2019 is het verbouwen van Tarwe mislukt. (kijk hier) Hieronder het verslag van een nieuwe poging. Ik ben begonnen in augustus 2019 met twee keer 250 gram tarwe. De eerste 250 gram komt van molen De Kroon in Klarendal, Arnhem. De ander 250 gram komt van Vreeken zaden uit Dordrecht. Twee veldjes van 3 m2 naast elkaar. Hieronder het fotoverslag

Schone grond waarop is gezaaid op 28 augustus
Het (tarwe) zaad afgedekt met anti ongedierte doek, dat wel UV lucht en water doorlaat. Je ziet op 3 september het tarwegras er doorheen..
Het gevaar van ongedierte is voorlopig verdwenen. Muizen en ratten vinden alleen de rijpe korrel lekker. Het ongedierte doek heb ik er 4 september afgehaald. Het rechter stuk is Tarwe van molen de Kroon en het linker stuk is van Vreeken Zaden.
Geplaatst op

Guilty pleasure

Met mijn ouders op vakantie aan de moezel deden we in de jaren 70 een rondje over de Nürburgring en daarvoor vanuit een vakantie in Valkenburg gingen we speciaal naar Spa-Francorchamps om daar een rondje te rijden over het oude circuit. Je mocht niet over Eau Rouge, de beroemde bocht waar de F1 Coureurs bijna vol gas door heen gaan. Daar was een omweg gemaakt. Maar verder mocht je het hele circuit over. Later toen mijn broer net zijn rijbewijs had mochten we van donderdag tot en met zaterdag naar de training van de F1 op Zandvoort. Ik was een jaar of 13. We sliepen bij een neef in Katwijk en reden met onze Volkswagen Kever naar Zandvoort. Op zondag misten we de race, want we moesten natuurlijk op de zondag thuis zijn.

Ik bewaar daar hele goede herinneringen aan. Ik vond het zelf rijden van mijn vader op het circuit geweldig. Dat zou nu nooit meer mogen. Ik vond het geluid op Zandvoort fantastisch.

Later kwam mijn liefde voor de autosport wat in het gedrang door het niet duurzame karakter daarvan. En eigenlijk is dat in die jaren alleen maar erger geworden. Het is natuurlijk een vreselijke sport die voor weinig dingen goed is. Ja, er zijn dingen in de gewone auto die uitgevonden zijn in de F1. Maar het is natuurlijk de meest vervuilende, arrogante en macho sport die je maar kunt bedenken.

Toch blijft het me achtervolgen. Met mijn zoon ging ik een keer, toe ik zelf mijn rijbewijs had gehaald met een moderne MINI naar Spa. We kampeerden op de camping en gingen het hele weekend naar de races. Het was geweldig.

Nu komend weekend ben ik er weer. Samen met drie anderen gaan we kijken hoe Max Verstappen het doet. Het wordt mooi weer met tijdens de race een kleine kans op een bui. Wat wil een mens nog meer….

Zie hier een filmpje van de jonge Max in Holland Sport.

29 augustus 2019

Geplaatst op

Tarwe geoogst, maar niet veel….

Vandaag teruggekomen van vakantie. Voor de vakantie zag alles er nog mooi uit. Nu twee en een halve week later is er een ramp gebeurd. Een beest heeft een gat gebeten in Bagdad, de omheining. Er is een enorme ravage ontstaan in het veld. De meeste halmen zijn geknakt, veel korrels liggen op de grond en zelfs in de tomatenkas ligt tarwe. Bij de asperges is een gat in de grond. Dat zal ik morgen uitgraven en kijken wat daar in is getransporteerd. Ongeveer 90% van de oogst is mislukt. 10% hebben we meegenomen naar huis en gedorst. Uiteindelijk hebben we zo’n 500 gram tarwe geoogst, waar we 250 gram tarwe gezaaid hebben. Het is niet anders. Inmiddels heb ik me ingeschreven voor de cursus “omgaan met teleurstellingen”. Deze cursus wordt jaarlijks gegeven aan belangstellenden binnen de vereniging.

Een collega tuinder zei: “Nu, dit zul je volgend jaar niet weer proberen….” Natuurlijk doe ik dat wel. Ik ben benieuwd of ik er 5 kilo vanaf kan halen. Wanneer ik de tarwe geoogst had voor de vakantie, was er niks aan de hand geweest. Overal in Duitsland en Frankrijk is tijdens onze vakantie tarwe geoogst. Ook dus in Schaarsbergen, maar dat was door de verkeerde levende wezens. Het is niet anders!!

  • 23 juni
  • 29 juni
  • 16 juli
  • 1 augustus
  • De oogst (10%)
  • Dorsen
  • Kaf en koren scheiden
  • 500 gram tarwe

1 augustus 2019

Geplaatst op

Het is hier een gekkenhuis…

Gisteren en vandaag in de tour geweest. Wat een spektakel!!!

Gisteren om kwart over vijf ging ik naar de WC op de camping, toen in de auto naar de Galibier en tegen negenen waren we in onze bocht geïnstalleerd. Het is een soort processie. In de roomse kerk slepen ze Maria af en toe naar buiten. Mensen weten wat er kan komen. Elk jaar gebeurt het opnieuw. Het is ook vergelijkbaar met een voetbalwedstrijd: vooraf zijn er allerlei rituelen. Gisteren op de Galibier ook. Mensen slepen met coolboxen, anderen fietsen naar boven en een derde bouwt aan een tent, waar hij een dag kan doorbrengen. De hele dag is een feest, je krijgt een band met mensen voor een dag, een buurman voor een dag: de vader die zijn zoon insmeert en geniet van het afdingen bij de reclame caravaan, want een plu voor tien euro is natuurlijk veel te duur. Na al het gedoe wordt het stil. De mensen wachten. Sommigen weten niks, anderen zijn precies op de hoogte van de koers… Het wachten is zo voorbij. Het is spannend!

En dan zijn ze er en is het voorbij….

Nog voor de laatste is gepasseerd gaat iedereen naar beneden. Een enkeling probeert dat te voorkomen. In een gestroomlijnde draf rennen we naar de auto. En dan? Wachten! Wachten tot er een plaats is op de weg voor ons… 18 uur later ga ik weer naar de WC op de camping.

De nacht goed doorgekomen. Een beetje uitgeslapen. De tour start vandaag voor onze camping. Tegen 10 uur horen we de eerste geluiden… Om 12 uur zijn we bij de bus van onze favorieten. We zien hoe het is georganiseerd. Iedereen doet 23 dagen zijn ding: van mecanieker tot PR man en van verkeersregelaar tot dokter. Om 13:55 starten 160 renners volgens draaiboek. Na veertig kilometer valt een van de favorieten af: Hij heeft een ongelukje met een stuur gehad en is geblesseerd.

Na 110 kilometer blijkt er een nagelbui verderop roet in het eten te gooien en wordt de strijd gestaakt. Leiderschap wordt getoond. De baas verteld het zelf zijn mensen. Klasse. Je ziet allerlei rouwprocessen in versneld tempo langskomen.

Het is hier net een gekkenhuis…. Matty Verkamman van het dagblad Trouw schreef jaren een column onder die titel. De tour is het leven in een snelkookpan. Je wordt gek of je gaat op een bepaald moment weer over tot de orde van de dag.

Na zondag gaan we weer het gewone leven in. Dit pakken ze ons niet meer af.

  • De processie start
  • Steven
  • De leider van dat moment
  • Werk…
  • Naar de start
  • 13:55 uur
Geplaatst op

…dan huren we gewoon een hotelletje….

In drie dagen tijd bijna 2.000 meter geklommen. Prachtige wandelingen gemaakt en ook nog een dag uitgetrokken voor de voorbereidingen op de Tour de France etappe over de Galibier, volgende week donderdag. Het lopen gaat heel goed. Het is lekker warm weer en in de bergen is het rond de twintig graden. Beetje insmeren is wel nodig. Vandaag was prachtig. Een echt wandelgebied zonder ski pistes. Naar een pas die ook van de andere kant te belopen is. Helaas begint de wandeling daar op 1.300 meter, waardoor je het eerste en het laatste stuk in het bos loopt.

We vroegen ons af hoe het klimaat effect heeft op de plek van onze wandeling. Op de kaart, die we bij de Noorderzon in Arnhem kochten (daar hebben ze echt alles op het gebied van wandelen in de bergen), zagen we nog een gletsjer. Deze is nu verdwenen. De route waar we liepen was vooral over de morene van de opgedroogde gletsjer.

We hadden een prachtig uitzicht over het dal en zagen alle wandelingen die we tot nu toe hadden gelopen. We dachten: wanneer we over twintig jaar dit niet meer kunnen, boeken we een hotelletje en gaan we genieten van het uitzicht!! We zeggen dan: “Weet je nog, die wandeling over de morene?” Dat weten we dan nog…

  • Onderweg
  • Doel
  • Opgedroogde bergen

20 juli 2019

Geplaatst op

Oogst

De een zaait, de ander oogst… Zo zijn de rollen bij ons op de tuin. Ik oogst. Dat is nog niet zo gemakkelijk. Wanneer oogst je? Als het rijp is? Dat is per product verschillend. Zelfs één product kun je verschillend oogsten. Komen de twee weken komen we niet op de tuin, dus oogsten wat er te oogsten valt. Gisteren en vandaag van alles. Tuinbonen, worteltjes en gewone bonen. Vandaag aardappels, een courgette, paprika, bieten en een komkommer.

Gisteren ook besloten alle rogge te oogsten en op hoop van zegen de tarwe laten staan. De rogge is echt rijp. We hadden 55 halmen en die staan nu thuis op een vaas. Na de vakantie dorsen. Dan oogsten we ook de tarwe. Die mag grijs worden zij iemand in Borculo, waarvan we de indruk hadden dat die er verstand van had. We hebben wel 1000 halmen. Ik ben benieuwd hoeveel kilo. Wie weet maar een paar ons….

Omdat er geoogst is, is er ook weer ruimte vrij om wat te zaaien. Dus met koolzaad, mosterdzaad en uien is het lege stuk grond weer opgevuld.

De tuin op 14 juli 2019.

Geplaatst op

Rock & roll will never die…

Vanavond voor de zoveelste keer naar Neil Young geweest. Het is een soort bedevaart. De hele dag oude LP’s draaien op Spotify (dan verdient hij er nog een keer wat aan…). Peter te Bosz zou zeggen: “Doe een schone slip aan.” Ik doe daar dan nog een houthakkersblouse bij. In de auto onderweg staat de CD Weld te knallen en ik ben op tijd bij de zaal om een beetje vooraan te staan.

Vroeger was ie nog weleens nukkig en had hij zijn gezicht verborgen onder een hoed. Dan wist je niet hoe lang een concert zou duren. Tegenwoordig speelt hij eigenlijk altijd de sterren van de hemel. Hij is goed te pas, heeft een geweldige band van jonge gasten om zich heen en is heer en meester op zijn “old Black”, zijn gitaar. Zijn gezicht straalt! Vanavond ook. Hij speelde een mengeling van bruiloftsmuziek, liefdesliedjes en stevige rock & roll. Het begon met Mansion on the hill en het liep via Old man naar Love and only love, Fuckin Up en Hey, hey, My My (Into the black). In de toegift gingen we in de polonaise bij Roll another number (zie Sugar Moutain voor de complete setlist).

Komende vrijdag is er een concert van Bob Dylan en Neil Young in Hyde Park in Londen.

  • Earth
  • Promise of the real
  • Dat oranje ding is zijn soundschakelaar. Is er altijd bij. Gaat nooit kapot!!
Geplaatst op

De Paltrok van het Openluchtmuseum

De paltrok van het openluchtmuseum is echt een mooi apparaat. Het is de eerste paltrok die ik van binnen heb bekeken, hij staat hier om de hoek en hij maakt het geluid van een metronoom. Wanneer je goed luistert hoor je een slow blues.

Misschien moet je het willen horen en misschien is het geen blues, maar gewoon een vier kwarts maat…

Het bijzondere aan de molen is dat deze in zijn geheel op de wind gedraaid wordt. Alles draait mee, inclusief de zaagvloer.

Vandaag was ik daar op bezoek en mocht een paar foto’s en filmpjes maken. Het is geweldig om zo’n apparaat aan het werk te zien. Nou ja, je moet er wel een beetje van houden. Op tempo gaat het niet!!

  • De tram vanuit de Paltrok
  • Mooi werktuig…
  • De te hijsen boom
  • Bijna gehesen
  • Op de zaagvloer
  • Openluchtmuseum

6 juli 2019