Categorie: Vakantie

Geplaatst op

Doede Bleeker

De misthoorn van Starum! Wie kent hem niet? In de jaren 80 kreeg hij alle pleinen plat in Friesland met zijn hit Switsokken. Wanneer je een beetje meedanste dan kreeg je van zelf zweet in je sokken en niet alleen daar. Hij bezong zijn moeder die dementerend was in “Ferdwaald in de tiid” en riep op de rotzooi niet in het IJsselmeer te gooien en de Noorderdijk in Stavoren schoon te houden.

Deze zomer waren we nog in Stavoren. Met de boot vanuit Enkhuizen hebben we een mooi rondje langs het IJsselmeer gefietst, via Sneek en binnen door langs de meren weer terug naar Stavoren. De hele dag dacht ik aan Doede, aan het visje dat ik zou gaan eten bij zijn winkel. We moesten wel voor zes uur daar zijn. Lekkerder vis dan bij Doede kon je niet krijgen. Altijd vers. De laatste keer dat ik daar was, een jaar of wat geleden, stonden de mensen buiten. Zeilers. Allemaal zeilers van de bruine vloot. Doede was ook daar een begrip. Nu kwamen we er en was de winkel gesloten. Het zag er wat verlopen uit. Jammer. Zou Doede nog leven?

Vandaag kocht ik mijn visje bij “De Zilte Zeemeermin” in Arnhem. Op hun straatbord kwam ik de naam van Doede tegen. “Onze vis smaakt als de tongzoen van een zeemeermin…”, stond op het bord. Was getekend: Doede Bleeker, Friesland. Ik spraak met de eigenaar en vertelde dat ik laatst nog bij Doede op de stoep stond en dat de zaak verlopen was. Doede bleek een jaar geleden te zijn overleden. Dat zocht ik op en vond onderstaande linkjes:

Leeuwarder krant
Omroep Fryslan

Doede is overleden op 18 maart 2018. Een mooi mens.

13 augustus 2020

(foto: De dijk bij Stavoren op 22 juli 2020)

Geplaatst op

Recht en haaks

Wanneer je grillig en ruig gewend bent op je vakantie, dan moet je wennen aan recht en haaks. Het is als met die LP van Neil Young vroeger: je moest hem een aantal keren draaien voordat de geluiden zodanig herkenbaar waren dat je ze nooit meer zou vergeten. Je herkent op een bepaald moment veel meer nuance.

Hier in de Veenkoloniën is dat ook zo. Eerst denk je: waar ben ik beland, wat een einden, wat saai, geen afwisseling. Later zie je de nuance en ga je genieten van het lijnenspel. Wanneer je je bedenkt, wat zich hier heeft afgespeeld dan snap je misschien waarom er in 2e Exloermond voorlopig niet gevoetbald wordt.

Vandaag dient een kort geding tussen De Treffer 16 en de gemeente Borger Odoorn over het voetbal in het komende seizoen.

Wanneer je van Sellingen naar Exloo fietst, van het ene gebied met zandgrond naar het andere, fiets je dwars door het afgegraven veen van de ene haakse bocht naar de volgende haakse bocht over een lang recht stuk. Je kijkt over de velden en bedenkt welke arbeid hier verricht is om al dat turf te steken…

Dat er dan nog zonnebloemen staan op het vervallen station van Musselkanaal is een wonder.

Na een week hier, wordt het steeds mooier….

4 augustus 2020

NB: lees hier een artikel over voetbal in 2e Exloermond.

Geplaatst op

Prachtig mooie dag….

Onze dag vandaag is eerder bezongen door Daniël Lohues. Het was een prachtig mooie dag in zuid oost Drenthe. De hele dag had ik dit lied in mijn hoofd. Voorwaar geen straf.

Op fietse (klik voor volledige tekst)

Refrein uit Op fietse van Daniël Lohues
De brug in Erica, waar Lohues dagelijks passeert.
De brug in Emmer Compascuum
Veld bij hunebed bij Emmen waar met wie ik ben vroeger speelde op vakantie.

3 augustus 2020

NB. Foto boven aan pagina is de meest zuid oostelijke grens tussen Drenthe en Duitsland.

Geplaatst op

Vakantie – 2

De fietstocht langs de Dollard was mooi. Zie vorige blog. Ik ben op zoek naar de X factor van deze vakantie. We zijn nu halverwege en twee fietstochten en twee wandelingen verder. Nog vier dagen te gaan….

Wat is een X factor? Iets dat je het gevoel heeft van dit is het. Tot nu toe is het het allemaal net niet. Aan de Dollard: teveel binnen dijks gefietst… Wel tarwe gejat van de velden. Dat gaan we volgend jaar zaaien en kijken wat dat opbrengt. Waarom kun je van Nederlandse tarwe geen brood bakken, tenslotte…. Fietsen naar Bourtange. Mooi, maar wel een beetje oubollig. En Vlagtwedde en Stadskanaal zijn nou niet plaatsen, waarvoor je het vliegtuig pakt.
Vandaag vanaf de camping gelopen. Mooie tocht. Prachtige tocht, zelfs. Maar de X factor? Komt er wel tegen aan. Langs de Aa, door de bossen, over de heide en langs het kanaal. Bij een sluis een broodje gegeten. Mooi weer.

En dan gisteren. Heerlijk de acht van Amen gelopen met vrienden. Mooi pad, reeen gezien en een lekker biertje gedronken in het bluescafé in Amen. Dit had de X factor kunnen zijn en was het eigenlijk ook. Echter de deceptie was groot. Wanneer ben je nou in het blues café in Amen, wanneer Erwin Java daar optreedt? Nooit. Dat is vijf sterren bij Michelin! Daar rij je niet alleen voor om. Nee, daar betaal je een vermogen voor! Erwin Java, na Eelco Gelling, de gitarist van Cuby and the Blizzards! Het was binnen een uur uitverkocht en ik kom niet naar binnen….

Gelukkig kreeg ik van mijn vriend onderstaand via WhatsApp:

Dat sonnet maakt de X factor van deze vakantie. Geniet van wat is….

2 augustus 2020

Geplaatst op

Vakantie

Zegt de treintjes meneer tegen mij, wanneer je vakantie hebt, dan kun je toch lekker klussen aan de treinbaan. Dat klopt niet. Vakantie voor mij is, dat ik van huis weg ben naar ergens anders. Geen treintjes dus.

We zouden naar Schotland, maar we vonden de boot toch wat risicovol. 900 mensen met gemiddeld 90 contacten geeft toch 81000 recente contacten. OK, niet naar Schotland.
Dan naar Zwitserland in de auto, af en toe een tankstation in Duitsland en een mondkapje op. Stoppen ergens op 1600 meter en daar de tent opzetten. De weersverwachting was niet best, maar viel volgens de webcam, die ik zag, erg mee. We zijn niet gegaan.

Nu zitten we in Oost Groningen. Er zijn mensen, ook lezers van dit blog, die Oost Groningen geweldig vinden. Ik moet wennen. Maar ik moet zeggen: het went wel. Stilte, rust, ruimte. Zie foto. We fietsen langs mooie plekken. Het weer is goed, dus dat gaan we 10 dagen redden. Er is een Co-op, ze verkopen mijn merk, er ontbreekt mij niks.

Ik kan niet goed omschrijven wat ik mis. De uitdaging? Ik geloof het niet. Het uitzicht? Nee, ook dat niet. Het is iets van de X factor. De hoogte van de bergen, het ruig zijn van de kust op het Isle of Skye of de geur van de zee.

Morgen gaan we fietsen naar de Dollard en naar – of all places – Delfzijl en Appingedam. Het wordt een mooie dag.

Ik ruik de zee nu al.

30 juli 2020

Geplaatst op

Going home

Vandaag nog een halve dag in Kathmandu en dan op weg naar Nederland. Eigenlijk al vanaf Kangsar, waar we het pad naar Tilico lake zagen zijn we met de terugreis bezig. Wat een wereld daar voorbij Manang, of eigenlijk voorbij Pisang. Zo droog, zo groots, zo fantastisch om daar gelopen te hebben. Vaak, wanneer we gewoon liepen kwam muziek in mijn hoofd. Op Spotify heb ik daarvan een playlist gemaakt. Die kun je hier beluisteren. Je hebt daarvoor wel Spotify nodig. Een aantal nummers, frasen uit de nummers dienden als titel voor mijn blog. Andere nummers hebben een verhaal, dat het blog niet gehaald heeft. Zoals de traffic jam vlakbij Tal. Hier moesten zo’n dertig koeien tegelijk de berg op. File op het voetpad. Dat deed denken aan U2 op Rattle & Hum: Rock and roll stops the traffic in All along the watchtower.

Going home speelde Ten Years After op Woodstock en heeft alles met vandaag te maken.

Nou ja, ik zeg dan: “Het gaat nergens over…..”Maar toch is het leuk om zo’n blog bij te houden. Je onthoudt toch weer andere dingen. Ik vond het leuk om te doen. Met dank aan met wie ik ben.

Blog gesloten.

Geplaatst op

Kathmandu – 2

Ben je drie weken in de bergen goed met je conditie bezig, is het resultaat in een ochtend lopen in Kathmandu direct verdwenen. Wat een smog en een viezigheid. In New Delhi zijn vluchten gecanceld vanwege de smog. Benieuwd of ons dat morgen ook overkomt.

We hebben wel een prachtige wandeling gehad. Van ons hotel naar een Boedhistische tempel, Bodanath, naar een Hindoeïstische tempel, Pashpatinath. We liepen dwars door volkswijken, over markten en dwars door het bizarre verkeer in deze stad. Met wie ik ben stapte overal doorheen met gevaar voor eigen en vooral mijn leven.

Vuilnisophaaldienst

je komt wat tegen….

  • De haan gaat dood
  • Kruiden kopen
  • Religie op straat
  • De vissen zijn al dood

Op Pashpatinath worden lijken gecremeerd op een brandstapel, die zorgvuldig wordt opgebouwd. Een bijzonder ritueel.

Hier de route van ons hotel naar Bodanath

Geplaatst op

Coocking class

Gisteren drukke dag gehad met afscheid van Diplomat hotel, ons thuis in Nepal. Ook het ouderlijk huis bezocht van de eigenaresse. Mooi om achter de façade van al die voordeuren te kijken. Grond verkocht, maar een stenen/betonnen huis ervoor terug. Nu wordt een deel verhuurd. We hebben vaker gehoord dat mensen grond in de bergen hebben en een klein kamertje huren in de stad. Daar wordt het geld verdiend. Bijvoorbeeld met een coocking class. Sandya is een aardige oprechte Nepalese vrouw. Met haar coocking class is ze in staat zelfstandig geld te verdienen zonder dat ze toestemming aan haar man hoeft te vragen. Met haar zoon heeft ze via tripadvisor deze class vormgegeven.

Met wie Ik ben wilde graag momo’s maken. Momo’s zijn deeghapjes, die zo op het kerstmenu kunnen. Hier aten we bij de borrel vaak gefrituurde momo’s. Nu maakten we gestoomde.

Saus maken

Eerst deeg maken. Een half uur laten staan. Dan vulling maken van aardappels, kool, wortels en uien. Met Nepalese kruiden. Waar vind je die in Nederland. Vervolgens het deeg in rondjes maken en vullen met de vulling. Dat is niet zo eenvoudig. Ik heb vroeger vaak in de bakkerij gestaan en gekeken hoe de bakkers werkten. Maar dit vereist techniek. En iedereen doet het anders, dus maakt het uiteindelijk niet zoveel uit.

De ingrediënten van de vulling

Daarna gestoomd en gedipt in de saus van tomaten en pinda’s met knoflook en gember. Die hadden we tijdens het stomen gemaakt.

Heerlijk!!!!

Gestoomde momo’s