Guilty pleasure

Met mijn ouders op vakantie aan de moezel deden we in de jaren 70 een rondje over de Nürburgring en daarvoor vanuit een vakantie in Valkenburg gingen we speciaal naar Spa-Francorchamps om daar een rondje te rijden over het oude circuit. Je mocht niet over Eau Rouge, de beroemde bocht waar de F1 Coureurs bijna vol gas door heen gaan. Daar was een omweg gemaakt. Maar verder mocht je het hele circuit over. Later toen mijn broer net zijn rijbewijs had mochten we van donderdag tot en met zaterdag naar de training van de F1 op Zandvoort. Ik was een jaar of 13. We sliepen bij een neef in Katwijk en reden met onze Volkswagen Kever naar Zandvoort. Op zondag misten we de race, want we moesten natuurlijk op de zondag thuis zijn.

Ik bewaar daar hele goede herinneringen aan. Ik vond het zelf rijden van mijn vader op het circuit geweldig. Dat zou nu nooit meer mogen. Ik vond het geluid op Zandvoort fantastisch.

Later kwam mijn liefde voor de autosport wat in het gedrang door het niet duurzame karakter daarvan. En eigenlijk is dat in die jaren alleen maar erger geworden. Het is natuurlijk een vreselijke sport die voor weinig dingen goed is. Ja, er zijn dingen in de gewone auto die uitgevonden zijn in de F1. Maar het is natuurlijk de meest vervuilende, arrogante en macho sport die je maar kunt bedenken.

Toch blijft het me achtervolgen. Met mijn zoon ging ik een keer, toe ik zelf mijn rijbewijs had gehaald met een moderne MINI naar Spa. We kampeerden op de camping en gingen het hele weekend naar de races. Het was geweldig.

Nu komend weekend ben ik er weer. Samen met drie anderen gaan we kijken hoe Max Verstappen het doet. Het wordt mooi weer met tijdens de race een kleine kans op een bui. Wat wil een mens nog meer….

Zie hier een filmpje van de jonge Max in Holland Sport.

29 augustus 2019