Nog een keer kijken we om, de Manang vallei in. Wat een geweldige beeld blijft in mijn hoofd hangen. Zoals zo vaak in Zwitserland kijken we naar de weg die we eerder gelopen hebben. We maken foto’s van het dorp dat met de blote handen is gebouwd. Waar elke steen uit de omgeving komt, verplaatst door mensen.
We slapen vannacht bij die rots die ik eerder beschreef. Onwaarschijnlijk wat een ding. Op de kaart zien we dat deze wand Swargadwari Danda heet. In het Engels vertaald naar heaven’s gate, de poort naar de hemel. Op het moment dat ik dit tik, hangt er een wolk voor.
