Coronacrisis (12) Twitter

Opeens schieten de tranen in mijn ogen, wanneer ik de tweet van Rein lees.

Ik reageer naar hem met de melding. “Dank voor je zorg. Vandaag dagje vrij. Mooi weer. Geniet ervan!!!” Veel raakt me niet. Ik voel me gezond, ik heb het luxe en geniet van het weer. Ik zie deze mensen buffelen. Voor mijn werk heb ik weleens staatjes gemaakt over de productie op de IC in relatie tot de kosten. Altijd met het doel het juiste geld op de juiste plaats te krijgen. Ook ten aanzien van de IC vroeg ik me weleens af of dat niet te duur werd. Wat was de bezetting ten opzichte van de gemaakte kosten. Moesten we geen andere accenten leggen.

Niet alleen deze mensen op de IC, maar al die verpleegkundigen die ik zo af en toe tegenkwam zijn bikkels. Onderbetaalde vakmensen. Dat geldt trouwens ook voor het onderwijs. Daar zijn mensen ook snoeihard bezig om ons door de crisis te loodsen. Wanneer ik om me heen zie, hoe de mensen met wie ik ben, daar mee bezig zijn…. Daar kunnen ze in het bedrijfsleven en bij Roche nog een puntje aan zuigen. Wanneer straks als gevolg van de economische crisis weer gesneden moet worden in de overheidsuitgaven, dan moeten we de zorg en het onderwijs overslaan en het geld weghalen bij economische zaken en de landbouw.

En dan onze plaatselijke D’66 fractievoorzitter. Zij zit in de coalitie en voert vandaar uit oppositie. Daar kan ik me zo kwaad op maken. Dat doet ze keer op keer. Zorg er voor dat onze stad goed bestuurd wordt. Kies: Steun de coalitie of stop ermee…

https://www.omroepgelderland.nl/nieuws/2442698/Arnhemse-wethouder-geeft-toch-stukken-voor-onderzoek-Dit-voelt-niet-goed

6 april 2020

Corinacrisis (11) Vlaanderens mooiste

Vandaag zou de ronde van Vlaanderen gereden worden. Zelfs in de tweede wereldoorlog werd deze klassieker in het wielrennen verreden. Een paar keer was ik toeschouwer in Brugge, op de Koppenberg en de laatste keer op de Paterberg. Bovenstaande foto is aan de Paddestraat bij Zottegem. Het Belgische volk gaat los. Het is als de Elfstedentocht bij ons. Helaas wordt die de komende jaren alleen verreden, wanneer het drie weken 10 graden heeft gevroren.

Volgende week is Parijs-Roubaix. Het plan was om daar naartoe te gaan en de Moulin de Vertain te bezichtigen. Ook dat gaat niet door. We blijven thuis met pasen. Die molen is een bijzondere molen. Hij wordt als voorbeeld ieder jaar genoemd in de opleiding tot molenaar en ligt aan kasseistrook 8. Een mooi plek om het een met het ander te combineren. Daar hou ik van.

Toch heb ik het gevoel dat ik in een soort horror film zit. Je ziet de vijand niet. Het hele openbare leven ligt plat. Je mag zelfs niet meer met z’n allen de natuur in. Nu deed ik dat toch al niet, want ik mijdt graag drukke plaatsen, wanneer ik aan het recreëren ben. Maar het voelt niet goed. Op de NOS wordt opgeroepen om een foto voor het raam van je keuken te maken als tastbare herinnering aan deze crisis. We kunnen niet naar de kapper. Het is klein leed. Eigenlijk geen leed te noemen.

Anders dan in het vluchtelingen kamp op Lesbos, waar een dikke 20.000 mensen speelbal zijn van de wereldpolitiek. Waar iemand als Assad, verantwoordelijk voor die crisis, nog steeds aanzien heeft bij mensen als Poetin c.q. in de lucht wordt gehouden door mensen als Trump. “Amarica First” toch…

Vandaag zaaien in de moestuin. Het is ongelijk verdeeld in de wereld.

5 april 2020

Coronacrisis (10) – Het waait wel over…

Nou, het waait niet over. Het virus waait over de wereld. Trump is om, Bolsenari is om, in Zuid Afrika schieten ze met rubber kogels de mensen hun krotten in en onze minister van Financiën, maakt na een eerdere ruzie, een miljard over naar Zuid Europa.

Het gaat nog lang duren. Deze crisis. Iedere econoom weet dat nu de overheid moet komen en geld moet uitgeven, nu én de burger én het bedrijfsleven de hand op de knip houden. Hoe al die miljarden straks betaald gaan worden is voor de meeste economen ook geen raadsel: Eerst worden de reserves aangesproken en daarna wordt er geld bij gedrukt, vervolgens stijgt met de inflatie de rente. Dat is misschien goed voor de pensioenen, maar niet voor de huizenbezitters, want dan worden de huizen goedkoper. Een overheid die teveel geld uitgeeft en moet voldoen aan Europese regels omtrent begrotingstekorten, komt aan de beurt. De Britten zijn misschien blij dat Brexit is gelukt, maar ook zij komen aan de beurt met hoge werkloosheid en een sterk stagnerende economie.

Overigens, heeft iemand al aan minister Hoekstra gevraagd wat de waardedaling van de aandelen KLM is, die hij het afgelopen jaar heeft gekocht. Nu gaat hij nog een miljard stoppen in een bodemloze put die door de landen in het midden oosten is losgetrokken. Zij immers vliegen zo goedkoop, dat geen enkele luchtvaartmaatschappij daar op langere termijn van kan winnen. Ik voorspel hier een tweede RSV enquête, nog voor het geld is uitgegeven. De RSV enquête was een parlementaire enquête over staatssteun voor de parel van de Nederlandse industrie: het Rijn Schelde Verolme concern. Lees dit blog over 10 jaar!!.

Ondertussen maken vandaag de ambassadeurs van China en de Verenigde Staten ruzie over de vraag wie nu waar te laat mee was. Waren de Chinezen te laat met het informeren van de WHO? Nee, zeggen de Chinezen, jullie Amerikanen hebben niet geluisterd! Jullie dachten dat het voor de pasen wel geregeld zou zijn.

Wat anders: Nadat we woensdag samen gegeten hadden via een video verbinding, kwam de vraag naar boven: hoe moet dat met het eieren tikken met pasen? Eieren tikken is een gewoonte van oudsher in Ommen (zie hier). Met wie ik ben, doen het ook altijd met het paasontbijt. Ik heb toegezegd een ontbijt te maken en dat op de diverse adressen te bezorgen. Vers brood en verse jus en eieren om mee te “videoeierentikken”. Een mens moet zich ergens zorgen over maken.

Vanavond zal ik Ain’t No Sunshine in de uitvoering van Bill Withers luisteren. Mooie muziek helpt. Ook de muziek van Bill Withers.

3 april 2020

Coronacrisis (9) – R0 (nul)

R0 is waar we naar toe moeten met het Coronavirus. De R heeft iets van een herhaalfactor. Een wiskundige kan dit beter duiden. De nul is een getal. Bij de uitbraak van het virus was dit getal tussen de 2 en de 3. Van 2 wordt het 4 en van 4 wordt het 16 etc.. En van 3 wordt het 9 en van 9 wordt het aantal 81, etc. Dat gaat snel. Inmiddels zitten we onder de R1. Dat wil zeggen dat er nog steeds nieuwe besmettingen bij komen. Maar dat niet iedereen die nu besmet is iemand anders besmet. Bij R0 komen er geen nieuwe besmettingen bij.

Dat moet ik ook hebben in de tuin. Vorige week heb ik uitjes gepland. De helft is voor een latere plantdatum bewaard en in de kost gelegd…. Van elke ui is een stukje afgebeten. Dat betekent dat er muizen zijn geweest. Bij nadere inspectie bleek dat ze overal in de kist hun aanwezigheid lieten zien in allerlei vormen. Het kan niet anders dan de hele familie muis was aanwezig. De foto van de ravage bespaar ik jullie. Vanaf vandaag ben ik bezig om de muizen te bestrijden. Dat doe ik met bekende maatregelen. Gif mag niet in de tuin, dus dat doe ik niet. Vorig jaar heb ik tussen 15 mei en 12 augustus 57 muizen naar het bos gebracht. Een lekker hapje voor andere dieren. Ik raak ze niet aan en zeker nu na deze crisis niet meer….

Ik veronderstel dat het R getal bij muizen groter is dan R1. Dat betekent dat er niet steeds een gelijk aantal muizen bij komt, maar dat het aantal muizen exponentieel groeit. Ik doe bij de muizen ook aan #flattenthecurve. Niet door binnen te blijven, maar door ze op geordende wijze naar de overkant te brengen. Ik zal daarover verder geen verslag doen in dit blog. Hooguit zal ik ergens in augustus het aantal muizen melden en af en toe zal ik scheldend en tierend vertellen over de oogst die mislukt is. Er zijn ergere dingen. En: de tuin ligt er mooi bij.

Vandaag weer boodschappen gedaan voor een weekje. Vrijdag nog naar de markt en de bakker. Wat opvalt is hoe snel we leren. Ik vind dat we heel gedisciplineerd aan het werk zijn en ook boodschappen doen. Iedere neemt zijn verantwoordelijkheid. We hebben allemaal behoefte aan veiligheid en dat gaat boven de luxe dingen waar we in de regel over klagen. We klagen immers altijd over minder relevante dingen zoals het weer, dat slecht is, dat we in de file staan en dat we altijd in de verkeerde rij bij de kassa staan. Iedereen lijkt wel een beetje de tijd te nemen. Voor wie mij kent: Ik leer daar ook van.

Coronacrisis (8) – je moet toch een doel hebben…

Het vroor vannacht. Bij ons achter op de aardbeienbak is de vorst nog goed te zien. Zou het virus door de vorst niet bevriezen? Natuurlijk niet, want het overleeft binnen mensen. Vandaag wordt bekend dat 6 april de “intelligente lockdown” (wie heeft die kreet verzonnen) wordt verlengd. De drie weken worden zes weken, als het geen acht weken worden. Dat laatste weten we pas over drie weken.

In Wuhan zijn ze langzamerhand weer aan het opstarten. Daar heeft het minstens drie maanden geduurd. Voor ons betekent dat we pas half juni weer normaal aan de slag kunnen. Schooljaar voorbij. Dus de echte herstart van de economie etc. is pas eind augustus / begin september. Een verloren jaar. Op 31 december schreef ik in mijn blog over de kerstgedachte: “2020 wordt een mooi jaar…”

Ik gebruik mijn tijd om mijn treinbaan op te bouwen. Gisteren een paar uur bezig geweest met een paar kleine verbeteringen, zoals het plaatsen van een overweg en het een tikkie veranderen van een bocht.

Via LinkedIn kwam ik een artikel tegen uit het Nieuwsblad van het Noorden, waarin een oud – collega wordt geïnterviewd. Ik heb veel respect voor iedereen in de ziekenhuizen. Raar is het, dat ik daar nu geen deel meer van uit maak. Als bureaucraat heb ik daar nu ook niets te zoeken. Gewerkt moet er worden. En er wordt hard gewerkt!

Vandaag ga ik naar de tuin. Het laatste stukje spitten. Mooi weer. Ik ben met pensioen. Volgens André Kuipers is les 4 van het leven in quarantaine dat je af en toe de natuur moet zien.

Kijktip: “Beau blijft binnen…” Over haren knippen, het domino spel in relatie tot corona en andere ongein.

31 maart 2020

Coronacrisis (7) – Venetië

Sinds het begin van de de crisis hou ik mijn eigen Excelletje bij met cijfers van aantallen geteste patiënten, ziekenhuisopnames, IC bedden, etc. De NOS is meestal exact in de weergave van de cijfers. Tot gisteravond. Op grond van de cijfers van vrijdag moest het aantal bezette IC bedden boven de 1.000 uitkomen op zaterdag. Zelfs bij een voorzichtige schatting. Onderstaand was het bericht van de NOS. We halen de doelen niet, dus veranderen we de cijfers. Het lijken wel pensioenen. De rente is te laag, dus veranderen we de rekenmethode.

Volgens de minister hebben we op 1 april voldoende IC bedden. Ik denk het niet. De afname in Brabant betreft een afname in het tempo van de groei. Er is nog steeds groei. We zitten in Brabant niet op de top. Elders in Nederland neemt de groei van het aantal patiënten nog toe. Onderstaande grafiek is gebaseerd op cijfers van het RIVM.

Het betreft hier alleen geregistreerde gevallen, terwijl huisartsen in Brabant aangeven, dat ook veel mensen thuis sterven die niet geregistreerd zijn.

Ik moet denken aan de film Death in Venice van Visconti. De gasten in Venetië krijgen niet te horen dat de cholera heerst omdat de autoriteiten bang zijn dat ze vertrekken en ook de inkomsten wegvloeien. In de stad, om de hotels heen, sterven mensen. Tot dat de cholera ook het hotel bereikt. Het is dramatisch. Je ziet in de film dat de perspectieven op de situatie constant wisselen. Dat is nu bij ons ook het geval. We zijn over twee / derde van de periode tot 6 april heen. We krijgen er nog minstens drie weken bij.

Mijn eigen perspectief verandert ook van dag tot dag en soms twee keer op een dag. Ik vond die boswachter van Natuurmonumenten overdreven, vorige week zondag. Zo meteen ga ik met wie ik ben naar het bos ons rondje langs de boom op de heide lopen. Maar alleen als er voldoende ruimte op de parkeerplaats is. Ik dacht van de week ook vaak dat het tij ging keren, bijvoorbeeld na de hoorzitting van de Tweede kamer met Jaap van Dissel van het RIVM. Ik twijfelde ook over de molen: kon het nu wel of niet met z’n tweeën op de stelling. Deze week wordt het spannend. Krijgen we Italiaanse toestanden of niet. Krijgen we het virus onder controle of voorlopig nog niet.

Ik vrees voor landen als de Verenigde Staten, Brazilië en Zuid Afrika. Misschien hebben ze het toch niet zo gek gedaan in China.

29 maart 2020

Coronavirus (6) Het is stil op straat…

Het is stil op straat… Dat was het altijd, wanneer Mies Bouwman “Een van de Acht” presenteerde of als Nederland voetbalde tegen Duitsland. Nu is het stil op straat onderweg naar de markt voor het avondeten. Want op vrijdag eten we vis. Mijn eigen viskraam is er niet. Waarom weet ik niet. De andere kramen hebben ieder hun eigen voorzorgsmaatregelen genomen. Er zit een handhaver te kijken met één voet op de grond en de andere op de trapper van zijn fiets… Iedereen houdt afstand van elkaar.

De vis is in prijs verlaagd. Dat moet de visboer merken in zijn portemonnee. Ik zit in de zon op een vensterbank met iemand te praten. Zij zit in de deuropening. Ook hier is het stil op straat. Het is raar. Tot 1 september kan ze niet naar haar werk. Gelukkig thuis zat te doen!

Met de molenaar overleg gehad. De molen is open. Het verkochte meel behoort tot de voedselketen. We kunnen ook draaien. Zonder publiek op de stelling. Misschien is het wel mooi voor de mensen in de stad, wanneer de molen draait. Ik voel er vandaag niet veel voor. Om mij heen zijn de scholen dicht en dan zou ik mijn praktijkopleiding wel door laten gaan. Nou ja, met z’n tweeën op de stelling, kan dat kwaad?

Ik zie een bericht van iemand, redelijk nabij, die op een IC werkt. Keihard knallen daar. Dat wil je niet. Voorkomen dat het erger wordt, is onze taak.

Vanmiddag heb ik de klus gedaan die ik woensdag wilde doen. In mijn eigen auto, met mijn eigen virussen en muziek mee. Niemand gezien. De molen in Ommen draaide. Nog een foto gemaakt van de spoorlijn Ommen – Zwolle.

27 maart 2020

Coronavirus (5) Zo’n dag dus…

Prachtig weer voor een wandeling. Mijn lockdown kan eraf want er is niks met mij aan de hand. Gelukkig. Je denkt: zijn we op de helft van de drie weken of komen er nog drie weken bij? De groei van het aantal patiënten neemt af. Maar het aantal patiënten nog niet: van exponentieel naar lineair. Zoiets. In ziekenhuis Bernhoven werken mijn oud collega’s tegen de klippen op. Midden in het donkerrode gebied. Groot respect voor hen!

Ik doe een rondje van een kilometer of acht hier in de buurt. Ergens onderweg leg ik mijn jas uit de wind op de grond en ga ik liggen. Ik waan me in een duinpan op Vlieland met de wind door de dennenbomen. De zee lijkt op afstand. Ooit, in de jaren 80 tegen eind april, hadden we de Tsjernobyl crisis. De reactor ontplofte ergens ver weg en we mochten de bladgroente uit eigen tuin niet meer eten. Nog elke dag krijgen mensen kanker in de landen vlak rond deze kernreactor. Het gebied zelf is gesloten. Dat was ook wel een rare tijd. In die zin vergelijkbaar dat je het kwaad niet ziet. Ik geniet van de mooie dag, terwijl even verderop mensen vechten voor hun eigen en andermans leven. Ook zijn mensen hard aan het werk om de crisis te beheersen. Met wie ik ben buffelen door. Thuis voor school en werk, thuis met de kinderen of in de thuiszorg voor ouderen.

En de boer? Hij ploegde voort. Hij maakt zijn land op. Want het leven gaat door. Er komen andere tijden, zong ooit iemand.

26 maart 2020

Coronavirus (4) Lock down

Gisteren schreef ik nog dat ik morgen die plantjes ga planten op het graf van mijn vader en moeder. Vandaag heb ik besloten dat niet te doen. “Blijf thuis als je verkoudheidsklachten krijgt”, luidt het advies van het RIVM. Dat doe ik vanaf nu. Geen paniek, beetje verkouden.

In India zijn 1,3 miljard (!!) mensen in Lock down. Je kunt het je niet voorstellen dat een stad als Kathmandu in Nepal, waar ik in november was, dicht gaat. Ik heb het dan luxe met een achtertuin en meer.

Vanochtend gekeken naar de briefing door het RIVM van de Tweede Kamer. Heerlijk om zo’n man als Jaap van Dissel aan het werk te zien. Deskundig, duidelijk en goede informatie. Wat me boeide was zijn betoog over de absoluutheid van getallen. Dat is er niet. Hij liet een plaatje zien van scenario’s. Zo’n plaatje dat we ook zien wanneer het drie graden gevroren heeft en het KNMI de vorstgrafiek laat zien, de pluim. We zien dan bij hoeveel graden vorst het ijs gaat aangroeien. En: wanneer het niet vriest dat het ijs dan weer water wordt. Als gewezen business controller wees ik ook altijd op het verhaal achter de cijfers. Absoluutheid bestaat niet. Er hoeft maar iets te veranderen, of de cijfers zijn anders.

Heel anders wordt dat beleefd in Verenigde Staten en Brazilië.

Trump sluit niet alleen letterlijk zijn ogen bij deze uitspraak. Bolsonaro maakt het nog bonter:

Ik ben goed te pas, vind het leuk om een blog bij te houden en ga zo een “Rail away maken” van mijn treinbaan. Het blog geeft ook een beeld van hoe het gaat met je ontwikkelingen.

25 maart 2020

Zorg goed voor de stad en voor elkaar

Dat was de laatste boodschap van burgemeester Eberhard van der Laan voor Amsterdam. Rutte beëindigde vorige week zijn toespraak voor het volk met de woorden: “Let een beetje op elkaar…”De foto boven deze pagina is gemaakt in de Ferdinand Bolstraat. Een straat hartje Amsterdam, waar je op de stoep met geen mogelijkheid anderhalve meter van elkaar elkaar kunt passeren. Dominee Gremdaat zou zeggen: “…op elkaar! Hoe doe je dat: Let een beetje op elkaar…”

Ik ging vanochtend even naar de Intratuin om wat plantjes te kopen. Ik was er om kwart voor elf. Gaat de Intratuin pas open om 11:00 uur. Normaal gesproken zou ik als stresskip rechtsomkeert gaan. Nu ging ik op het bankje zitten. Heerlijk in de zon. De examens zijn afgelast, las ik op mijn telefoon. Met wie ik ben heeft twee examenklassen onder haar hoede… Werk aan de winkel dus!

Om 11:00 uur ging de Intratuin open. Er waren al van alle kanten mensen aangekomen: met de auto, op de fiets of op een scooter en misschien wel gewoon lopend. We wachtten gedwee tot de deur open ging en hielden netjes een dikke anderhalve meter afstand van elkaar. Zwijgend. Het voelde even als in een begrafenisstoet. De langzaamste bepaalt de tred. Buigend over het karretje liepen we naar binnen en verspreiden ons over de verschillende afdelingen.

Mijn aankoop zet ik morgen op het graf van mijn vader en moeder. Al lang geleden zijn ze overleden. Mijn vader zou nu 107 zijn geweest en mijn moeder 103.

Zorg goed voor elkaar en voor de stad…

24 maart 2020 / gewijzigd 27 maart 2020