Jullie slapen nog en ik heb dit uitzicht. Vandaag onze laatste wandeling naar omhoog, naar Kangsar.
Sitting in the morning sun…
Just for fun
De titels van mijn blog zijn soms titels van songs die door mijn hoofd gaan tijdens het wandelen. Vandaag Cuby. Waarom doe je dit? Vandaag zijn we in Manang op 3500 meter. De pas op 5400 meter laten we gaan. We blijven hier twee dagen en lopen dan weer terug. De titels heb ik al in mijn hoofd.
Het is hier gort droog. Zo anders dan 30 km zuidelijker. Ik begin te snappen waarom sommige mensen naar Santiago lopen. Wij lopen soms ook in een trans. Vier mensen in gelijke tred, met ‘s ochtends alleen het geluid van onze voetstappen. We gaan, met een doel, maar wat dat is, is moeilijk aan te geven. Bewijs drang, prestatie of gewoon just for fun.
They build it with their bare hands….
…and lifted many stones…. vandaag was de tocht onbeschrijflijk. Vanaf de gebedsrollen in upper Pisang tot Ngwall(foto) waar we eindelijk een fatsoenlijk toilet hebben. Onderweg lunchten we in Ghyaru. Een dorp gebouwd met stenen uit de omgeving, alleen te voet bereikbaar.
Het uitzicht op de Annapurna 2 was onbeschrijfelijk. De muur die ik eerder beschreef domineerde de zuidkant. Je ervaart hier het begin van het bestaan. De andere muur onder de Annapurna 2 laat allerlei lagen van oudheid zien. Het verandert nauwelijks wat.
De mensen zijn boeddhistisch. Toen we vanochtend ons hotel verlieten zegende ze haar huis met allerlei geuren. Overal kom je gebedsrollen tegen.
De een nog mooier dan de ander. Soms Is het dak van leisteen, soms zitten er lelijke golfplaten. Hier zijn de rollen nog niet door de weg kapot gemaakt. Overal zie je stupa’s. Kleine, grote…. Zou het zijn dat mensen zo dicht bij de natuur, bij het oer meer religieus zijn?
Geen woorden
Adembenemend
Vorige week liepen we aan de zuidkant van de Himalaya. Nu lopen we er midden in. Voor ons witte toppen, achter ons, overal.
Vorige week werd het zicht vanaf een uur of 11 belemmerd door de wolken, nu is het droog, droog, droog. Adembenemend droog. Met adembenemende uitzichten. We zijn om een steile wand gelopen van vijf kilometer lang en drie kilometer hoog.
Letterlijk adembenemend is soms ook de tocht. De komende twee dagen zijn gelukkig wat korter. Dan zijn we in Manang.
Molens en religie…
Zolangzamerhand zijn molens voor mij een religie. Op zondag eindje fietsen, komen we zomaar een molen tegen. Die met mij meefietst heeft daar geen bezwaar tegen. Vind dat zelfs leuk. Nu lopen we hier in Nepal en heb ik tot nu toe twee echte molens gezien. Eentje met een stok in de grond waar twee ossen aan draaiden. Het was vanuit de bus. Nu net, na aankomst in Chame, zien we allemaal gebedsrollen. Dat is niet zo gek. Het is hier boeddhistisch. Midden in het dorp staan daarom prachtige oude rollen.
Maar aan het eind van het dorp staat een giga rol aangedreven door een watermolen. Religie aangedreven door een molen.
Walk on
We zijn weer aan het lopen. Nu lunchen we met dit uitzicht. Het is “tough”, hard. Vanochtend 600 meter geklommen. Vanmiddag is het veelal vlak. Dat zal wel vlak op z’n Nepalees zijn. Overmorgen zijn we in de Manang vallei. Dat moet overweldigend zijn. Hier is het bij tijd en wijle al bizar.
De chinezen bouwen waterkrachtcentrales, er worden wegen aangelegd. Het is ongelooflijk wat booming het hier is. Je kunt het vergelijken met Nederland na de oorlog. Er heeft hier een lange burgeroorlog gewoed. De communisten hebben gewonnen. Met hulp van de Chinezen wordt het land opgebouwd. De invloedssfeer is navenant.
Nieuwe ronde
Vandaag met gepaste Nepalese snelheid naar Besisahar gereden. Toen over de rivier en naar boven…. Ik zei, slechter zal de weg wel niet worden! Dat werd die wel. Na vijf uur hobbelen nu in bed op 1900 meter in Darapani. Het is hier Zwitserland in het kwadraat. Overweldigend.
Morgen foto’s.
Laatste updates
Hier vind je mijn laatste bijdragen. Je vind de bijdragen door op het menu te klikken en vervolgens op het pijltje rechts te klikken.
Veel plezier!
Pewa lake
Een beetje romantiek… morgen wanneer jullie slapen vertrekken we naar Darapani. Ik verheug me daar erg op. Sinds 2003, toen ik de site van Henk de Jong zag, dacht ik: “ dat wil ik ook!!!!” We zullen niet rond de Annapurna gaan, maar wat we gaan doen lijkt, nu, fantastisch.
Met wie ik ben maakte deze foto van het Pewa Lake in Pokhara.
